جێژنتان پیرۆز! (به بۆنه‌ی جێژنی ڕه‌مه‌زان) 
صفحه اصلی تماس با ما عناوین مطالب پروفایل قالب سبز

 چی بڵێم گیانه چی بڵێم که‌وا:

 
قووڵایی زریه‌ی لمی داخه‌کان
به‌رزایی ته‌شقی تاپۆی ئاخه‌کان
له شووره‌کاتی ئه‌م وڵاته‌ دا
 
ڕێگه‌م پێ ده‌گرن
که ده‌نگ هه‌ڵبڕم
یان به ئه‌سپایی یان گه‌روو بدڕم:
 
ئه‌ی برسیانی هه‌زاران ساڵه
ئه‌ی تینووانی هه‌زاران ساڵه
جێژنتان پیرۆز
 
بۆ چرکه ساتێ
 
حه‌سانه‌وه‌تان
خه‌ونتان به ئاو
لێڕی چڕ و پڕ
له ژێر سێبه‌ری خه‌مرکان پیرۆز!

برچسب‌ها: هه‌ڵبه‌ستشێعری کوردیشعر کردیعید رمضانشعر انتقادیشعر
[ پنج شنبه 16 مرداد 1392 ] [ ] [ شایان مهرستا (شب) ]

بس دلم تنگ است امشب مهربانا باز پرس

باغ دل بگرفته آتش باغبانا باز پرس


جور گردون بار دیگر کرده بر جانم هجوم

بی تو من جان در نخواهم برد جانا باز پرس


روزهایی رفت و پیغامی نمی آید ز تو

مردم از این انتظار بد فغانا باز پرس


گرچه خاموشی ولیکن آگهی از حال ما

التفاتی بهر حق کم گوی دانا باز پرس


تا به کی آخر بسوزم اندر این حرمان تو

ره بگردان سوی ما رود روانا باز پرس


هر دو عالم بی ثمر می افکند پیشش به خاک

شب چه سازد بیش از این آسمانا باز پرس


برچسب‌ها: شعر فارسیجداییدوریشعرهای شبغزلشعر
[ سه شنبه 6 فروردين 1392 ] [ ] [ شایان مهرستا (شب) ]

تا بهار دلنشین،آمده سوی چمن
ای بهـــار آرزو بر ســـرم سایه فکن
چون نسیم نوبهار بر آشیــــانم کن گـــذر
تـــا که گلبـــاران شـــود کلبــه ی ویـران من
  

 

تا بهار زندگی آمد بیا آرام جان
تا نسیم از سوی گل آمد بیا دامن کشان
چون سِپندم بر سر آتش، نشان بنشین دمی
چون سرشکم در کنار،بنشین نشان سوز نهان
 

 

تا بهار دلنشین،آمده سوی چمن
ای بهـــار آرزو بر ســـرم سایه فکن
چون نسیم نوبهار بر آشیــــانم کن گـــذر
تـــا که گلبـــاران شـــود کلبــه ی ویـران من
 

 

بــازآ ببین در حیرتم،بشــکن سکوت خلوتم
چون لاله ی صحرا ببین،بر چهره داغ حسرتم
ای روی تـــــــو آیینه ام،عشقت غـــمِ دیرینـــه ام
بـــــــازآ چـــو گل در این بهار،سر را بِنِـــه بر سینه ام

تا بهار دلنشین،آمده سوی چمن
ای بهـــار آرزو بر ســـرم سایه فکن
چون نسیم نوبهار بر آشیــــانم کن گـــذر
تـــا که گلبـــاران شـــود کلبــه ی ویـران من


برچسب‌ها: شعرشعر فارسیشعر درباره ی بهارترانه های استاد بنان
[ پنج شنبه 1 فروردين 1392 ] [ ] [ شایان مهرستا (شب) ]

ژیان لای من

هه ر ده میکه وه کوو مردن

وه ک له زریای کش و ماتی کاتی خه م

باهوری ئاخیک هه ل بکا بو شه پول کردن

 

ژیان لای من

هه ر ده میکه

به قه د ترووکه ی چاوی یاریک

له ئاستی چاوی نازداریک

 

به قه د چورینی سروشکیک

قه تیس مابی

 

وه ک هه نسکی هه تیویک

بو دووری ئاسوی بووکه لیکی جوان

سووچی بازاریک

 

ژیان واتا:

ئه لبومیکی عه کسی مه رگ و ئاخ

ترووکه ی چاو و

چورینی سروشکیک و

هه نسکانی هه تیویک

 

ژیان لای من هه ر ده میکه

به قه د..

بیلیم؟!

نسکه نسکی هه تیویکه..!


برچسب‌ها: شعرهه لبه ست(شعر کردی)
[ چهار شنبه 24 خرداد 1391 ] [ ] [ شایان مهرستا (شب) ]


خيابان خوابها

 

 

باز بـــوی باورم خـــــاکستریست

 

واژه هـــای دفتــرم خاکستریست

 

 

پیش از ایــنها حـــال دیگر داشـتم

 

هرچــه می گفتند بـــــاور داشــتم

 

 

مــا به رنگی ساده عادت داشتیم

 

ریشـــه در گنـــج قناعت داشتیم

 

 

پیرهـا زهــر هـلاهــل خـورده انــد

 

عشق ورزان مـهر باطل خـورده اند

 

 

باز هم بحث عقیل و مـرتضی ست

 

آهن تفتــیده ی مــولا کجـــــاست

 

 

نه فقط حرفی از آهن مانده است

 

شمع بیت المال روشن مانده است

 

 

با خــــودم گفتم تو عاشق نیستی

 

آگـــــه از ســــرّ شقـــایق نیستی

 

 

غــرق در دریــا شدن کار تو نیست

 

شیعه مـــولا شــدن کــار تو نیست

 

 

بین جــمع ایســـــتاده بـر نمـــــاز

 

ابن ملجــــم هـــــا فـــراوانند بــاز

 

..........................................

 

خواستم چیزی بگویم دیــــر شد

 

واژه هایم طعــمه ی تکفیــر شـد

 

 

قصه ی نـــاگفته بسیار است باز

 

دردهـــا خـروار خــروار است بـــاز

 

 

دستهارا  باز در شبـــهای ســـرد

 

هــــــا کنید ای کودکان دوره گـرد

 

 

مژدگــانی ای خیابان خوابــــــــها

 

می رسد ته مانده ی بشقابــــها

 

 

سر به لاک خویش بردیم ای دریغ

 

نان به نرخ روز خوردیم ای دریــــغ

 

 

قصّـه هــای خوب رفت از یادهـــا

 

بی خبر مـــاندیم از بـــنیادهــــا

 

 

صحبت از عدل و عدالت نابجاست

 

ســــود در بازار ابن الوقــت هاست

 

...............................................

 

گفته ام من دردهـــا را بارهـــــــا

 

خسته ام خسته از این تکرارهـــا

 

 

ای کــــه می آید صدای گــریه ات

 

نیمه شـــبها از پس د یوار هـــــا

 

 

گــــیر خواهد کــــرد روزی روزیت

 

در گلـــوی مــال مـردم خوارهـــا

 

 

من بــه در گفتم ولیکن بشنوند

 

نکته هـــا را مـو به مو دیوارهــــا

 


برچسب‌ها: شعر
[ پنج شنبه 11 اسفند 1390 ] [ ] [ شایان مهرستا (شب) ]

دوش دور از رویت ای جان جانم از غم تاب داشت/ابر چشمم بر رخ از سودای تو سیلاب داشت

نز تفکر عقل مسکین پایگاه صبر دید/نز پریشانی دل شوریده چشم خواب داشت

نقش رویت کرده دل محراب تسبیح وجود/تا سحر تسبیح گویان روی در محراب داشت

سعدی این ره مشکل افتاده است در دریای عشق/کاول آخر در صبوری اندکی پایاب داشت


برچسب‌ها: شعرطبیعت
[ یک شنبه 23 بهمن 1390 ] [ ] [ شایان مهرستا (شب) ]

تصور کن اگه حتی تصور کردنش سخته

جهانی که هر انسانی تو اون خوشبخت خوشبخته

جهانی که تو اون پول و نژاد و قدرت ارزش نیست

جواب همصدایی ها پلیس ضد شورش نیست

نه بمب هسته ای داره نه بمب افکن نه خمپاره

دیگه هیچ بچه ای پاشو روی مین جا نمی ذاره

همه آزاد آزادن همه بی درد بی دردن

تو روزنامه نمی خونی نهنگا خودکشی کردن

جهانی رو تصور کن بدون نفرت و باروت

بدون ظلم خودکامه بدون وحشت و تابوت

جهانی رو تصور کن پر از لبخند و آزادی

لبالب از گل و بوسه پر از تکرار آبادی

تصور کن اگه حتی تصور کردنش جرمه

اگه با بردن اسمش گلو پر میشه از سرمه

تصور کن جهانی رو که توش زندان یه افسانه س

تمام جنگای دنیا شدن مشمول آتش بس

کسی آقای عالم نیست برابر با همن مردم

دیگه سهم هر انسانه تن هر دونه ی گندم

بدون مرز و محدوده وطن یعنی همه دنیا

تصور کن تو می تونی بشی تعبیر این رؤیا..




برچسب‌ها: شعر
[ چهار شنبه 12 بهمن 1390 ] [ ] [ شایان مهرستا (شب) ]
صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 23 صفحه بعد
درباره وبلاگ

چه آسان شعر می‌سراییم و از انسانیت و حقوق بشر و صدها واژه‌ی از تداعی افتاده‌ی رنگین دیگر دم می‌زنیم. اما آن سوتر از دیوار بلند غرورمان، فراموشی‌مان و روزمرّه‌گی‌مان شعرها کشتار می‌شوند. انسانیت و حقوق بشر در گنداب‌ها دست و پا می‌زند و قاموسی به حجم تاریخ دور و نزدیک از واژگان زنده؛ گرد فراموشی می‌گیرد. چه ساده فراموش می‌کنیم مرگ «شعر» در جامه‌ی انسان را.. آری.. از شعرستانیم و از شعر بی‌خبر و از نزدیک‌ترین‌ها چه دورترین..
امکانات وب